STG leden lopen naar grote hoogte
Een aantal STG Ter Aar leden wilde vanwege hun 65ste verjaardag nog eens een aansprekende prestatie op hun naam zetten. Rene van der Jagt en Gerard van den Helden die beide dit jaar de 65 zien langskomen zochten een echte uitdaging. Het werd een marathon bergopwaarts. De ruim 42km lange Jungfrau Marathon in Zwitserland die vanaf de start op ca. 600m en met ruim 1800m hoogtemeter de finish heeft op 2400m hoogte. En een schitterend uitzicht op met sneeuw bedekte Alpentoppen.
Gerard en Rene wisten ook Tine Voshart, Laurens Akerboom en Gerard zijn neef Jeffrey van den Helder over te halen deel te nemen aan deze uitdaging. De 4000 deelnemers komen uit meer dan 90 landen, voor veel Marathonlopers wereldwijd is dit er een om op je lijst te hebben. Zo'n uitdaging vergt een goede voorbereiding qua training en die werd gevonden bij de voormalige Floriade in Hoofdorp. Gedurende vele weken werd met extra ballast (10-22kg aan winkelwagenmuntjes) een groot aantal keren de helling opgelopen werd. Bij een van de trainingen scheurde een vest met munten waardoor er een groot aantal de helling af rolde. Ook het kopje van Bloemendaal behoorde tot de training.
Op donderdag richting Zwitserland, vrijdag het dorpje van de startplaats bekeken, startnummers opgehaald en in de avond voor de liefhebbers en als voorbereiding een loopje rond het dorp van 4.2km. De wedstrijddag was op zaterdag. In het dal heerste een redelijke temperatuur van 16°C. Dat de finish wat minder vriendelijk zou zijn was al bekend, want op de dag ervoor was nog een pak sneeuw gevallen op de top. Reden dus om je hier goed op voor te bereiden.
Jeffrey is er een van de buiten categorie die liep zijn eigen tempo, Rene en Laurens en Gerard en Tine liepen ieder met hun eigen tempo. Na ruim 15km kreeg Laurens wat knie problemen en moest het tempo wat verlagen, Rene ging op eigen tempo door. Na 25/30km ging het pad over in een wandelpad waarbij inhalen nagenoeg niet mogelijk was en werd al stappend richting de top afgelegd.
Bij de top werden de deelnemers verwelkomd met de muziek van Pink Floyd (The Wall) wat langs de berghellingen galmde. De weg naar de top was nat (motregen) met enkele graden boven nul en met een stevige bries was het erg koud. Het prachtige uitzicht over de Alpentoppen ging dus letterlijk de mist in. Tine en Gerard hadden er iets meer dan 6uur voor nodig, Laurens wat minder en Rene 5.11u. De organisatie en de verzorging was prima, dus boven snel de kleding aan en met de toeristische tandheugeltrein weer naar beneden terug naar het dorp waar het zonnetje scheen.
's Avonds werd genoten van een lekker glas bier, nog even lol gehad met de serveerster die in plaats van een groepsfoto een aantal selfies had gemaakt. Zondag met een voldaan sportgevoel weer terug naar de lage landen. Op naar een volgende uitdaging!